تأثیر اجرای مقیاس تریاژ قلبی بر شاخص های زمانی تریاژ در مراجعین با درد قفسه سینه

زمینه و هدف: درد قفسه سینه شایع ترین علامت در بیماری های عروق کرونر است، اما هنوز تشخیص این بیماری یک مساله پیچیده بوده و میزان مرگ و میر بالایی را به خود اختصاص می دهد؛ لذا تشخیص و درمان به موقع آن امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر اجرای مقیاس تریاژ قلبی بر شاخص های زمانی تریاژ در مراجعین با درد قفسه سینه انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک کارآزمایی بالینی با گروه کنترل می باشد که جامعه آماری آن را بیمارانِ مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان فارابی مشهد در سال 1393 تشکیل دادند.60 بیمار به روش مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه مداخله، با استفاده از مقیاس تریاژ قلبی توسط پژوهشگر و در گروه کنترل، به شیوه معمول نمایه وخامت اورژانس توسط پرستار بخش تریاژ شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون های کای دو و من ویتنی تحت نرم افزار آماری 21 spss انجام شد. یافته ها: زمان شروع بستری 6 ساعته (0/001> p)، زمان اولین ویزیت پزشک متخصص (0/001 > p) و زمان گرفتن اولین نوار قلب (0/001 > p) در گروه مداخله کوتاهتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد تریاژ خاص بیماران قلبی می تواند مدت زمان بررسی و رسیدگی به بیمار قلبی را کاهش دهد. لذا استفاده از این روش جهت رسیدگی و  ارایه مراقبت زود هنگام به بیماران قلبی توصیه می شود.